Zie ginds komt de stoomboot…! Vol verwachting klopte ons hart terwijl we over het water van de Sydney Harbour tuurden. De enige grijze baard die we echter konden ontwaren, zat half verscholen achter een champagnefles… en de Pieten zaten goed in de make-up, maar een andere teint dan het immer populaire zwart: verkleed als blonde stoten huppelden ze over het dek en ik heb geen zak gezien (maar de hoofdpieten hingen wel in de mast). Het weer was er ook wel naar, trouwens. Te warm voor fratsen met jute en fluweel.
Maar goed, deze details mochten de pret niet drukken – de mannen begonnen zelfs met hernieuwd enthousiasme de pepernoten ‘from Holland’ uit te pakken – en de dames trokken wat flessen wijn tevoorschijn. Die zaten wél in zakken, de heel discrete bruin papieren exemplaren die niemand herkent en waarmee je rustig illegaal in de openbaarheid aan de fles mag. Het land der struisvogels heeft wonderlijke regels.
Om een lang verhaal met vele poëtische hoogtepunten toch maar kort te houden: wij hielden ons feestje aan de wal en hadden bijna net zoveel plezier als het gezelschap op de boot. De beledigingen vlogen over en weer, maar zolang het rijmt en het is in naam der Sint, is er geen vuiltje aan de lucht.
Iedereen verheugt zich alweer op volgend jaar en hoezo ‘Santa Claus is coming to town?’ Sydney is van Sinterklaas! En ik ben hier toch al omgedoopt tot Mariah (over beledigingen gesproken) dus de decemberkraker is in de maak:
You better watch out
You better not cry
You better not pout
I'm telling you why
Sinterklaas is coming to town
Sinterklaas is coming to town
Sinterklaas is coooooooming to tooooooooooooooooown!
Thank you darlings… and I’m no diva, but please note I want my dressing room decorated in white. And I mean ALL white. Every freaking detail. Champaign? Yes. And I don’t like the blue M&M’s, so please take them out. Thank you.
No comments:
Post a Comment